Augusto: ¡Hola!
Epifanio: Aló, ¿sí?
Augusto: ¿Con la casa del señor Epifanio Méndez?
Epifanio: Sí, con él habla.
Augusto: Habla Augusto Roa Bastos, Epifanio.
Epifanio: ¡Hola, Augusto! ¿Cómo te va, che?
Augusto: ¿Cómo te va karai guasu?
Epifanio: Chamigo, che rory nderenduvo. A lee kokuehe pe carta escribiakue ku matrimonio omanovaekue pe accidentepe.
Augusto: Omombe’u chéve Teresa.
Epifanio: Pero che gustaitepa chamigo, chéveğuararo upea ha’e la nde personalidad auténtica.
Augusto: Upea che mbovy’a.
Epifanio: Chamigo, che gustaiterei, porque pe literatura nio ñande forzá, en alguna medida eikova’erã en la onda del mundo, ¿no?
Augusto: Ñande forzá, ñande forza’imingo sapy’a py’a… ¿heee?
Epifanio: Sí, chamigo nde ordenpe… aime nde ordenpe, cualquier cosa.
Augusto: Bueno, che arecibi la nde suplemento jo’a jo’a ha che mo pirîeiterei la escribío pe nde artículo kuéra, upea, aikuaase ndehegui, mba’éichapa reiko ha amo ağui avei ndéve la che adhesión, che afecto.
Epifanio: Chamigo, agradece ndéve infinitamente. Aiko porã ningo reikuaapako ko enfermedad ningo ha’e peteî enfermedad caprichosa, nde ndereikuaai voi mamoite pevepande guerahata… ¿no? Pero ñande ningo creyente pues y como creyente ñaime a la voluntad de Dios.
Augusto: Así es, me impresionó por eso la transcripción de la cita del Papa que hiciste ahí, que destina un poco la manera muy clara tu situación. Cualquier cosa puede ocurrir dentro de este campo, ¿no?
Epifanio: Exacto.
Augusto: En la providencia.
Epifanio: Chamigo ahendu ningo che ha che momandu’a pe prójimore che momandu’a umi prójimo itujúva hina pe cárcelpe, ¿he?
Augusto: Upea, Upea.
Epifanio: Sí.
Augusto: Pe carta Ovandope avei, che emocionaeiterei ha reikuaase, aikuaasemi nio mba’éichapa reiko ha amoğuahêse ndéve la che recuerdomi.
Epifanio: Chamigo agradece ndéve, agradece ndéve infinitamente cheko ahendu ko’apejepi avei ku ñande purahei a Julio Correa.
Augusto: Ahhh…
Epifanio: Nde mandu’apa. Pero que bien grabó Luis Alberto del Paraná, pero que grabación más hermosa.
Augusto: Muy, muy hermosa.
Epifanio: Bueno, che ahendu upéva ha ahendu avei ku nde retraducivaekue San Pedro del Paraná areko las dos grabaciones.
Augusto: Ahh…
Epifanio: Ha che ningo che mandu’ava nderehe, che mandu’ava ape ñande régimen no entendei mba’eve aña, mba’ekuere pico pende perseguita, mba’ekuere pico umi Yupanqui umia pe Argentina rupi omosarambipa umi prójimo pe.
Augusto: Omosarambipa.
Epifanio: Umia ningo sembradores de bellezante, ofavorece enterope maaveape no perjudicai upea, ¿no?
Augusto: Maavepe. Ñande ningo jahaihu la ñande retã ha jaipota la oiko porãmie la ñande retãnguakuera avei opa oîva.
Epifanio: Che mandu’a ere cheve una vez amo Montevideo pe: “Oreniko ku levaduraichante, rofermentante la espíritu público, ha bueno mba’epiko jaipotave.
Augusto: Upeichaite. Cheniko Epifanio aî nde ordenpe.
Epifanio: Muchas gracias Roa Bastos.
Augusto: Bueno, muy de cerca con toda tu lucha y con los deseos inmensos, inmensos, de que te incorpores otra vez con tu testimonio y con tu presencia, no sólo espiritual sino física en esta gran cruzada de recuperación de nuestro país que va venir tarde o temprano. Sin ninguna duda.
Epifanio: Si Dios quiere, si Dios quiere…
Augusto: Nosotros queremos tu presencia y que pongas todo tu esfuerzo espiritual en la recuperación también de tu salud.
Epifanio: Muchas Gracias. Reikuaapa, Sila Godoy nigo oiko ko’arupi una vez, hetaite ore mandú'a nde rehe, nde raihu che amigo pe prójimo.
Augusto: Cheko ahaihu avei chupe.
Epifanio: Jahaihu hağuaicha voiningo.
Augusto: Sí, peteî amigo porã hina ha’e.
Epifanio: Así es, peichaite hina, chamigo. Amombe’u ndéve, porque ko mundope no solamente jarahava’erã peteî intriga y malquerencia, ¿no? Iporã avei ningo sapy’ante jarogata mimi la recuerdo afectuoso de la gente querida.
Augusto: Claro, claro.
Epifanio: Y bueno ha upevare amombe’u ndéve, imandu’a nde rehe con enorme cariño.
Augusto: Oreko amigo de infanciakuete hina amo gua’i rembe’yre.
Epifanio: Ah… Piko…
Augusto: Pe ore michîroguare.
Epifanio: Ha upéicha ne hina.
Augusto: Upéichate hina.
Epifanio: Bueno che amigo, agradece infinitamente la nde llamado y sobre todo pe ha’e hague’icha pe envío último pe che amigo ogueruka va’ekue ñandeve la esperanzami niko ha’e peteî cosa invalorable.
Augusto: Invalorable. Che araha’ukata ndéve la umi artículo oñepyruvove osê Españape, la ñande situación, amoguaheta ndéve.
Epifanio: Muy bien, muy bien. Muchas gracias, Roa.
Augusto: Y afecto a toda tu familia.
Epifanio: Muchas gracias, yo le transmito a todos. Un gran abrazo.
Augusto: Gran abrazo.
(Agradecemos la colaboración de Desirée y Sheyla Esquivel en la transcripción del diálogo).